Die Swartbergpas wat n belewenis. Mnr Bain, ek salueer jou en die werkers wat hierdie pad gebou het. Die mooiste uitsig by die uitkyk punte. Ongelooflik om te dink hoe gevaarlik was dit om hierdie pad te bou, met die klipstapels langs die pad. Die pad is in n baie goeie toestand. n Groot gedeelte bo het gebrand, wat natuurlik goed is vir die fynbos se voortbestaan.
 
Dit word algemeen beskou as die laaste meesterstuk van die padingenieur Thomas Bain en is teen die einde van die 19de eeu deur gevangenes gebou. Die pas vorm deel van die Swartberg Natuurreservaat, strek tussen die dorpe Oudtshoorn en Prins Albert, en word bestuur vir sy ekologiese, argeologiese en kultuur-historiese belang. Die pas is in 1988 as Nasionale Monument verklaar tydens die eeufees van sy bestaan.
 
Agtergrond:
Die konstruksie van hierdie pas het gevolg na die oprigting van Meiringspoort in 1858, en die Seweweekspoort rondom dieselfde tyd ten einde 'n derde handels- en verbindingsroete te skep tussen die Klein Karoo, Groot Karoo en die Tuinroete, veral aangesien eersgenoemde twee roetes dikwels vir geruime tye gesluit moes word weens rotsstortings of vloedskade. In November 1881 is bouwerk aan die Prins Albert-kant begin. Hoewel die pas amptelik geopen is vir verkeer op 10 Januarie 1888, toon die datumsteen by die hoogste klipstuwal die jaar 1886, nadat dit rekonstrueer is as gevolg van hewige vloede wat in 1885 ondervind is in Oudtshoorn. Die pas is 27 kilometer lank, met 'n relatiewe steil helling van ongeveer 1:7, dit bereik 'n hoogte van 1 583 meter bo seevlak, en word geken aan kilometers van versperringsmure uit klip, skerp kronkeldraaie en asemrowende uitsigte.
 
Konstruksie:
Sneeubedekte pieke naby die Swartbergpas buite Oudtshoorn.
Thomas Bain, seun van bekende padinspekteur en geoloog, Andrew Geddes Bain, werkend in die George distrik, is in 1879 deur die regering opdrag gegee om 'n nuwe roete deur die Swartberg bergreeks te ondersoek en beplan. Die Swartberge strek oor die Klein Karoo en Groot Karoo, beide semi-droë gebiede in Suid-Afrika, en na bewering is voetpaaie oor hierdie berge tussen die dorpe Oudtshoorn en Prins Albert reeds in die 1830’s gebruik vir handelsverkeer. Bain se konstruksieplan is in 1880 deur die regering goedgekeur, en in 1881 is die tender van ene John Tassie teen 'n koste van ongeveer £18 120 aanvaar. Onder Tassie se leiding het sowat 100 Mosambiekers afkomstig van Delagoabaai met oprigting van die pas begin, maar het slegs 6 kilometer gevorder oor 'n tydperk van 13 maande totdat Tassie bankrot gespeel het. Bain het gevolglik die projek weer oorgeneem laat in 1883 en tussen 200 en 240 gevangenes se arbeid gebruik in die konstruksie van die pas.
 
Interessante feite:
Ongeveer 150 gevangenes is oorlede gedurende die bou van die pas en hul grafte kan nog steeds daar gevind word. Gevangenes is gebruik om teen 'n laer koste te bou, hierdie arbeid het meegebring dat die koste van die bou van die pas van ongeveer £25 000 na ongeveer £18 120 verminder is. Gevaarlike gevangenes soos moordenaars is vasgeketting terwyl hulle klippe moes gekap het.
 
Inligting vanaf Wikipedia.